ستاره های سربی

ای ستاره ای ستاره ی غریب

از بشر مگو، از زمین مپرس
زیر نعره ی گلوله های آتشین
از صفای گونه های آتشین مپرس
زیر سیلی شکنجه ی دردناک
از زوال چهره های نازنین مپرس
پیش چشم کودکان بی گناه
از نگاه مادران شرمگین مپرس
در جهنمی که از جهان خداست
در جهنمی که پیش دیده ی خداست
از لهیب کو ره ها و کوه نعش ها
از غریو زنده ها میان شعله ها
بیش از این مپرس بیش از این مپرس.
ای ستاره ای ستاره ی غریب
ما اگر ز خاطر خدا نرفته ایم
پس چرا به داد ما نمی رسد
ما صدای گریه مان به آسمان رسید
از خدا چرا صدا نمی رسد
ای ستاره ای ستاره ی غریب

ستاره های سربی، فانوسکای خاموش، منو هجوم گریه، از یاد تو فرامـــــــــــوش...

آمار وب سایت:  

بازدید امروز : 5
بازدید دیروز : 1
بازدید هفته : 7
بازدید ماه : 5
بازدید کل : 2938
تعداد مطالب : 32
تعداد نظرات : 2
تعداد آنلاین : 1